Oj tam hora kremenystaja,
Tam swekrucha norowystaja.

Wona tobi norowy pokaże,
Wona tobi prawdońky ne skaże.

Kudy pidesz, slidy peremire,
Zabożysja, wona ne powire.

Jisty choczesz, aż serdeńko w’jane,
Woz'mesz szmatok, a swekrucha hljane:

– Ty szcze, donju, u nas ne robyła,
A to chliba uże odłomyła.

Oj jakby te ta matinka znała,
Wona b meni weczerjat' prysłała.

Chocz misjacem, chocz zirnyceju,
Chocz bratikom, chocz sestryceju.