Dobryj weczor wam,
Wedem kozu wam.
– Widkil cja koza,
Zwidky dereza?
– Cja koza z Moskwy,
Z dowhymy kos'my,
Z krutymy rohamy,
Z dowhymy nohamy.
De koza ne chode,
Tam żyto ne rode.
De koza chodyła,
Tam żyto rodyło.
De koza tup-tup,
Tam żyta sim kup.
De koza nohamy,
Tam żyto kopamy.
De koza chwostom,
Tam żyto kustom.
De koza rohamy,
Tam żyto stohamy.
De koza paset'sja,
Tam doszczyk polljet'sja.
De kozi potreba,
Tam żyto do neba.
Z’jawyłys' strilci,
Dobri mołodci.
Chotjat' kozu wbyt',
Chotjat' pidstriłyt'.
Wdaryły kozi
Po prawij nozi.
Wdaryły iszcze
Pid same serce.
Tut koza wpała,
Neżywa stała.
– Oj ustań, koza,
Ustań, dereza.
Ustań podywysja,
Myru pokłonysja.
Wkłonys' hospodarju,
Prybude towaru.
Wkłonys' hospodyni,
Prybude u skryni.
Wkłonysja babuni,
Prybude u kłuni.
Projdys' po dworu,
Ne bude swaru.
Ta j stań na porih,
Połuczesz pyrih.

("Nesit' kowbasu i sało,
Szczob szczastja wasz dim ne mynało!
Chaj nese wam Nowyj rik
Zdorow’ja i dowhyj wik!" – promowljajuczy).