Prołunaw dzwinok ostannij,
Sołowejkom widdzweniw,
My jdemo w dorohu dalnju
Na oczach uczyteliw,
Na duszi brynyt' trywoha,
Zanimiw porożnij kłas,
To dytynstwo bosonohe
Prowodżaje tycho nas...

Pryspiw:
Proszczawaj, ridna szkoło,
Tilky znaj, sumuwatymu ja,
Pam’jataj ti słowa zołoti:
Ty dlja nas – najdorożcza w żytti!

Upadut' na zemłju rosy,
Zijde sonce na porih,
Ditwora dzwinkohołosa
Tycho stane na porih
I zdijsnjat'sja sny proroczi
Na steżyni budnich dniw
I tepłom zasjajut' oczi
Naszych ridnych wczyteliw.

Pryspiw

Ty dlja nas – najdorożcza w żytti!..