Hospodarju, dawaj na konja
Naływaj nam proszczalnuju czaszu.
Szczob dodomu doriżeńka nasza
I szczasływa j korotka buła.

Pryspiw:
Naływaj, naływaj na konja
Wse ne wypyto, ałe nam dosyt'.
I chaj zbudet'sja, szczo ne zbułosja
Szczoby swit za swojich nas pryjnjaw.

Szczoby druzi u domi wełys',
Szczoby smichom nas tiszyły dity.
I szczob mały wid czoho radity,
Szczob zbyrałys', jak nyni, czastisz.

Pryspiw

Naływaj, naływaj, szczob spowna
Wystaczało zdorow’ja i złata,
J szczoby szczastja ptaszyna kryłata
Ne mynała i twoho wikna.

Pryspiw