Oj zacwiła roża kraj wikna...*
Oj mała ja muża, oj muża, ja mała
Oj mała ja muża pyjaka.

Niczoho ne robyt', tilko p’je,
A pryjde dodomu, a dodomu pryjde,
A pryjde dodomu – żinku b’je.

"Ne byj mene, muże, ne karaj!
Bo pokynu tebe, szcze j małeńkych ditok,
A sama pojidu w czużyj kraj".

Oj jak na łodoczku sidała,
Prawoju ruczynoj, biłoju chustynoj
Biłoju chustynoj machała.

Oj wernysja, żinko, dodomu.
Ne budu byty, a budu łjubyty,
Oj bo hore żyty samomu.

Oj wernułas' żinka unoczi.
Horszky pobyti, a mysky ne myti,
A ditoczky płaczut' na peczi.