Jdem proty tecziji, żywem supereczkamy,
Małjujemo dweri, marymo wteczeju,
Wwiczływi nełjudy dali wid bereha
Topymo zli dumky, tiszymos' załjubky

Pryspiw:
Kożen sywyj deń-deń, kożen sywyj deń (4)

Twij nerwowyj wybuch u dzerkali mojich oczej

Oczi twoji ne pobaczat', ruky twoji ne widczujut',
Sonce twoje wtopyłos' u skljanci sliw,
Ranok tebe zaciłuje, zduszyt' tebe w obijmach,
Wyrwe u tebe serce i kyne w ułamky dniw

Sam sobi bawłjus', ruchy nezhrabni,
Łiworucz hydko, ta chto ż mene zwabyt',
Wypnute dohory czerewo hołowy,
Czerez deń bude nicz, czerez nicz bude deń

Pryspiw

Twij nerwowyj wybuch u dzerkali mojich oczej

Chtywa hrymasa wikon, peretrawłju ja jiżu,
Sam sobi zajwyj chodżu, majże newłownyj kryk
Ty rozpiznajesz pizno, stysnu tebe w obijmach,
Trochy pochmuri łjudy skażut' tobi zawżdy