Ja wirju u te, szczo prychowuje t'ma
I switła dałekych zirok ne wystarczyt' zowsim
Ja wirju u te, szczo newynnych nema
I szczo rano skazaty napewne koły bude dosyt'

Ja wirju u te, szczo dumka żywa
Heroji z dytjaczych kazok ne zradyły dosi
Ja wirju u te, szczo sira stina wpade pid udaramy sercja
Koły my zapałymo Wseswit i skażemo: "Dosyt'"

Je bezlicz pryczyn tikaty wid zła
Rozczynytys' u mori łjudej koły pryjde osiń
Ałe w serci mojim je pryczyna odna ne wpasty i ne wtekty
I ja skażu samomu sobi koły bude dosyt' (2)