Do wdowyci ja chodyw,
Podarunoczky nosyw:
Nosyw sało i pszenycju,
Kukurudzu, czeczewycju,
I kaczata, i husjata,
Porosjata i jahnjata,
Nosyw taky hroszenjata;
A raz take telja pryper,
Poky donis, czut' ja ne wmer!
Iszcze k tomu nosyw mak,
Os' wono buło jak!

A wona meni zminyła
Da druhoho połjubyła.
Oteper ja hukatymu,
Na wse seło kryczatymu:
– Werny sało i pszenycju,
Kukurudzu j czeczewycju,
I werny teje telja,
Szczo ja prynis widtilja,
I werny meni toj mak,
Os' teper tobi jak!
Werny meni use ciłe,
Werny teje, szczo ty z’jiła.