A ja sobi łankowa, małeńkoho rostu,
Połjubyła bryhadyra, hołowu kołhospu.
Hej-ha, jucha-cha, szumarija, jucha-cha,
Połjubyła bryhadyra, hołowu kołhospu.

Oj piszła ja u kołhosp ta j siła na ławku:
– Towaryszu hołowa, dajte meni sprawku.
Hej-ha, jucha-cha, szumarija, jucha-cha,
Towaryszu hołowa, dajte meni sprawku.

Ta taku my sprawku dajte, szczoby ja huljała,
U kołhospi ne robyła ta j premiju mała.
Hej-ha, jucha-cha, szumarija, jucha-cha,
U kołhospi ne robyła ta j premiju mała.

– Oj wypyszu, wypyszu, wypyszu potomu,
A jak soneczko zajde, prynesu dodomu.
Hej-ha, jucha-cha, szumarija, jucha-cha,
A jak soneczko zajde, prynesu dodomu.

A jak soneczko zajszło, poczało smerkaty, –
Wże towarysz hołowa koło moji chaty.
Hej-ha, jucha-cha, szumarija, jucha-cha,
Wże towarysz hołowa koło moji chaty.

Ja piwlitra ta j na stił, a win jak napywsja!
Jak zarywsja w poduszky, czut' ne zaduszywsja.
Hej-ha, jucha-cha, szumarija, jucha-cha,
Jak zarywsja w poduszky, czut' ne zaduszywsja.

Podywit'sja, łjudy dobri, ta j pid totu postil:
De je takyj hołowa, jak u nas w kołhospi?
Hej-ha, jucha-cha, szumarija, jucha-cha,
De je takyj hołowa, jak u nas w kołhospi?