Dała meni maty korowu
Ta na moju bidnu hołowu,
Do korowy treba rano wstaty,
A ja łjubłju do połudnja spaty.

A w nediłju korowu dojiła,
W ponediłok mołoko cidyła,
Dywujut'sja chłopci zboku:
– Hospodynja z neji niwroku!

Oj wiz'mu ja chworostynu z tynu
Ta j pożenu korowu w dubynu:
– Idy, idy, korowo, do wowka,
Nechaj bude wilna hołowka!