Mne choroszo,
Nam choroszo,
Wsem choroszo,
W Pomojnoj jame.
Эch, połetat' bi nad cwetamy nezrełimy.
Эch, opłodotworyt' bi, cztob wirosły spełimy.
Эch, choroszy misły, da wisochło prawoe,
Est' eszcze łewoe, da semja rżawoe.

Łyca płiwut po reke,
Sydja w bolszom, neruszymom sowke.
Deń urożaja,
Błyzytsja żatwa,
Myrom prawyt spłosznaja machatma.
Narod pozabił o toske,
Sydja w sowke.

Sowi rożajut w tepłe.
Musor prykroet wse diri w hnezde.
A nasza robota – mi эtym sowkom
Roem jamu prazdnycznim dnem,
Hotowja sjurpryz,
Dlja tech, komu wnyz.

Wremja zameni systemi.
Sowynie jajca – dostojnaja wremeny smena.
A nasza smena – stocznie trubi.
Ych produwajut systemnie hubi
Wełykoderżawnoj żeni –
Myłoj strani.

Sowi sohrejut jajco.
Skoro jajco prewratytsja w łyco.
Mi roem jamu w эtom dobre,
Cztob bit' błyże k czystoj zemłe,
Hde netu kris.
Dlja tech, komu wnyz.