Buw sobi harnyj chłopec',
Maw rokiw dwadcjat' try,
Łjubyw kozak diwczynu
I z syrom pyrohy.

Pryspiw:
Oj czuły, czuły, czuły,
Czy czuły, czuły wy,
Łjubyw kozak diwczynu
I z syrom pyrohy.

Czy tepli, czy studeni,
Czy z biłoji muky;
Diwczyna chłopcja łjubyt',
A win jist' pyrohy.

Iz hory wysokoji
Napały worohy.
Kozak łyszyw diwczynu
I wchopyw pyrohy.

Kozak maw dowhi nohy,
Skakaw czerez stepy
Diwczynu rjatuwaty,
Bo wże z’jiw pyrohy.