Na podwir’ji wże doszcz nakrapa,
Purku pa, purku pa.
I w bołoti use potopa,
Purku pa.

Bilja chaty zwałyło stowpa,
Purku pa, purku pa.
I wid żałju aż w nosi szczypa,
Purku pa, oj-oj-oj...

I tak ot szczodnyny,
Ani nowyny,
Ani jakojis' nadiji.
Ot by do pysku
Warenykiw mysku,
Jaka b ne buła, a podija. (2)

W poli bulbu nichto ne kopa,
Purku pa, purku pa.
Ni łopaty nema, ni serpa,
Purku pa.

Teszcza w liżku łapaje kłopa.
Ne złapa, czy złapa?
Szcze j u nosi wona kołupa,
Purku pa, oj-oj-oj...

Nu, de b sebe dity,
Nu, szczo by zrobyty?
A szcze ta paskudna pohoda.
Ot by w susida
Stajnju spałyty,
Jaka b ne buła, a pryhoda. (2)

W banjaku wże woda zakypa,
Purku pa, purku pa,
Na weczerju znow bude krupa,
Purku pa.

A w swekruchy w wołossi łupa,
Szcze j tupa i skupa,
Nu j za szczo ż czołowik poterpa?
Purku pa, oj-oj-oj...

Zawtra nedilja,
W kuma wesiłlja,
Pywo, horiłka ta braha,
Pojisty, popyty,
Mordy pobyty,
Jaka b ne buła, a rozwaha. (2)

Ta znow na podwir’ji łyje ta łyje,
Siro i mła bezproswitna.
Zwykła kartyna – ce Ukrajina,
Jaka buła, a ridna. (2)