Ty pryłetiła ptachom wesnjanym
I widszumiły hrozy i witry,
Roztały zranku nawkruh snihy,
Bo znowu porucz, kochana, ty!

Pryspiw:
Teper ja znaju, kwity rozkwitut'!
Teper ja znaju, tebe ja widnajdu!
Teper ja znaju, moja ty nazawżdy!
Ne bude, myła, miż nas zymy! (wes' kupłet – 2)

Ne bude bilsze miż nas snihiw,
Ne bude bilsze żorstokych sliw,
Do nas prybude kochannja czas,
Skażu ja znowu: "Kochaju Was!"

Pryspiw (2)