Jak tut buw, mało znaw,
Triszky mensze, niż s'ohodni,
I sebe widczuwaw,
To na nebi, to w bezodni.
Ruku swoju daj meni,
Nam to chołodno, to u wohni,
Tut ja maju rozpowid' swoju.

Pryspiw:
Moje żyttja – ne kazka j ne bohema,
Znaj, dusza moja je łjubow, je łjubow!
Chaj hrim hrymyt', wohoń horyt',
Wona spiwaje: "Ja żytymu tut wse odno!"

Swit takyj, win niczyj,
Ne pidkoryt'sja widrazu.
Może, ja tut czużyj,
Tilky dam sobi poradu:
Wse żyttja – to tilky hra
Weseła, czasom triszeczky sumna,
W nij my wyhrajem dżek-pot!

Pryspiw (3)