Dweri ty widkryw u cej czudowyj swit
I załyszyw ostoroń wid bid,
Dweri ty widkryw u cej czudowyj son
I zabraw mene u swij połon.
Ja z toboju nacze znowu ożyła,
Znow poczuła niżnosti słowa,
Jszła odna w żytti ne ubaczywszy tebe,
Ty pryjszow i ty zminyw use.

Pryspiw:
Dlja mene ty jedynyj i zemnyj, wesełyj i sumnyj,
Dlja mene ty, jak muzyka duszi, jak symwoł czystoty,
Dlja mene ty powitrja mij kowtok i krok mij do zirok,
Dlja mene ty i sonce, i zorja, i nebo, i zemlja.

Ce opowidannja abo ce roman,
Może win podibnyj na obman,
Może znowu ce jakas' falszywa hra
W knyzi moho sprawżńoho żyttja.

Pryspiw (2)