Stal noża,
Ziskribajuczy inij z dzerkał,
Ohołjuje perszi samopoczuttja,
I ty choczesz łjubyty,
Ty choczesz strażdaty,
Widczuwajuczy pohljad swij
W czużych oczach.

Wpała zawisa,
Widrubawszy pohljady
Chtywych oczej –
Chtos' skazaw
"Ja łjubłju Was!",
Chtos' woław:
"Ja – wasz rab,
Wasz pokirnyj słuha!" –
Żałjuhidni, bezduszni sercja
Tworciw iłjuziji swobody
Tiła j duszi,
Szczo ne nałeżat' nikomu –
Łjubow isnuje łysz za meżamy switu
Nejtralnych dusz,
Skutych duchom jedynstwa...

W odnij wodi
Widmywajut' kaminnja wid hłyny
I sercja wid krowi,
Odnymy rukamy
Pestjat' łahidni hrudy
I szyrjajut' nożem...
My majem służyty
Zrazkamy swojeji epochy
Iz płoti i krowi,
W jedynij systemi
Wymiru zła i dobra
Łjubow’ju i smertju.