W dawńomu switi buła nowyna,
Diwa Marija syna prynesła.
Szljachom rozbytym joho poweła
W swit skam’janiłyj Boże dytja,
W swit neprawdywyj jedyne dytja.

Łjudy, mow kamiń, twerdi j hłuchi,
Sercja iz stali, żorstoki j hnuczki
Łjudy, jak poroch, ubohi i nyci,
Łysz tilky matir spiwaje wnoczi,
Kożnaja maty spiwaje wnoczi.

Pryspiw:
Wstań, wstań, Diwo Marije,
Wiz'my na ruky Bożyje dytja.
Wstań, wstań, Diwo Marije,
Wiz'my na ruky Bożyje dytja.

Riznja za rizneju, wijna za wijnoj,
Czuma za czumoju, za hołodom – mor.
Rozkynuło kryła czorne prokljattja,
Temni wbywajut', bajdużi mowczat'.
Żorstoki wbywajut', bajdużi mowczat'.

Pryspiw

Dawno w łjudyny temne łyce,
Dawno w łjudyny serce puste.
Maty bajduża dytynu ne wderżyt',
Łysz załyszywsja staryj naspiw,
Wże j newidomo do koho toj spiw.

Pryspiw (2)