Zakryczały worony – po stepu szyrokomu,
Ta po mojij duszi...
Zapłeskały kryłamy, zustriczały woroha,
Chlibom ta sillju.
Prodały prawdu prodały wiru,
Prodały duszu czornomu zwiru.
W tim twoja dolja, w tim Boża wolja,
W tim twoje szczastja, szczo zhynuw wczasno.

Nemaje czoho tut bojatys' –
Szljach do łjubowi łeżyt' tilky kriz' muky.
Tut można tilky smijatys', smijatys' nad tym,
Szczo ne maje, komu daty ruku
Na mojich dołonjach – kożnoho dnja –
Z’jawljajut'sja – krywawi chresty,
I m’jazy w nohach triszczat' wid toho,
Triszczat' wid toho, szczo tak ważko ity.

Zemlja tobi puchom – Ostannij Banderiwec'!

Skaży meni, szczo to za prawda, jakszczo jiji można,
Nahoduwaty, zihrity, a potim – u postil.
Skaży meni, szczo to za prawda, jak szczo jiji,
Ne czuty nawit' – kriz' postrił.
De wsi ti moji braty, z jakymy jamih by nawkoło watry –
Pustytys' u tanok?
De wsi ti moji braty, z jakymy ja mih by u radosti
strity.

Zemlja tobi puchom – Ostannij Banderiwec'!