A Boże mij iz tow Hamerykow!
Ide do nej narid prewełykyj;
Ja by piszow, ałe-m mładyj jeszcze
I sam ne znam, cy mi Boh dast szczjestje.

– Moja myła, bywaj mi zdorowa,
Zochabym tja na myłoho Boha.
Sam pojidu w dałeku krajinu,
Łem poczuwaj ty o mni nowynu.

A jak o mni nowynu poczujesz,
Wszytko sobi do porjadku prywed,
Sama sidaj na wraneho konja,
Łem pryjiżdżaj, draha duszo moja!