W nediłeńku jasne sonce schodyt,
Łastiwoczka wychodyt;
Posmot, diwcza, po misti Łemberku
Już sja Janczyk prochodyt.

Prochodyt sja po misti Łemberku,
Aż mu szablja stałjuje,
Posmot, diwcza, po misti Łemberku
Już sja Janczyk sznuruje.

Sznuruje sja jedwabnom chusteczkom,
Aż mu syłzy padajut;
Posmot, diwcza, po misti Łemberku,
Już mu mundur dawajut.

Dawajut mu ciłyj mundur joho
I konyka wranoho,
Posmot, diwcza, po misti Łemberku,
Już win sidat na ńoho.

A jak win siw na wranoho konja,
Try raz win sja obrucyw,
Posmot, diwcza, po misti Łemberku,
Już sja z tobom rozłuczyw.

Rozłuczyw sja na dwi, na try słowa,
I na jedno znamenja,
Posmot, diwcza, po misti Łemberku,
Budesz moja, abo nje.