A czyja to chata, chata pry dołyni;
Czyje to diwczatko szyje na maszyni?

Maszyna kłekocze, a diwczatko płacze:
Werny że sja, werny, mij łjubyj kozacze!

Ne wernu, ne wernu, bo ne mam ku komu,
Łyszyw-jem diwczatko, sam ne znaju komu.

Jak my sja łjubyły, suchy werby cwyły,
Jak my perestały, zełeny ziw’jały.

Jak my sja łjubyły, rybko moja, rybko,
Teraz sja na tebe podywyty brydko.