Już soneczko zaszło za wysoku horu,
Zaswityw misjaczok do naszoho dworu.

Zaswit mi, misjaczku, na uzku drażeczku,
Pidu odwydity swoju frajireczku.

Bo ona tak dumat, że jej ne łjubuju,
A ja na m’jasnyci wzjaty jej rychtuju.

Werszkom, myła, werszkom, a ja pidu krajom,
Tam my sja zyjdeme pid zełenym hajom.