Hreet rasswet prochładoju swoych czar.
Weter nadeżd nesёt swoj dar.
Proszeptały łyst'ja zapachom snow,
S perwym probłeskom uchodjat w reky teny łesow,
Oszczuszczaja tychyj szełest, kak newydymij zow – swetaet!

Pryspiw:
Bez peczały, bez zaboti, bez prykras
Эtot myr naweky ostanetsja w nas!
Neyzmenna y, po suty, kak raz
Znaju, kak w serdce shoraet strach!

Ymeem syłi pomnyt' te meczti.
Ceły, motywi mi na puty.
Dożd' otmoet hrjaz' nenużnich poter',
Dim ohnja ukroet pepłom uchodjaszczuju teń,
Napołnjajut wozduch misły naczynaet'sja deń – swetaet!

Pryspiw