Wicznistju mynuło p’jat' cych dowhych dniw,
Ałe ne stałosja tak jak ja c'oho chotiw.
Ne mih ja doczekatys' znow pobaczyty tebe,
I znowu obraz twij mene nad chmaramy nese.

Pryspiw:
I znowu zhaduju wsi twoji słowa
I znow mene czekaje nicz bez sna,
A za wiknom uże pryjszła wesna
Czomu mene ne zhaduje wona?

Czas mynaje j slid znykaje razom z nym,
I de by ja ne buw ja znaju szczo ja wże ne odyn,
I pam’jataju wsi ti noczi koły meni ne spałos',
Bo ty mene zminyła bilsze niż tobi zdałos'

Pryspiw

Serce bołyt', tełefon mowczyt',
I szczos' w duszi bez zatychu kryczyt'.
Skażu tobi szczo wsi moji dumky pro tebe
I czy warto jich pozbutysja, skaży czy warto jich pozbutysja,
Skaży czy warto jich pozbutysja meni!

Pryspiw