Knjahyni matynoczka
Wpered Boha stojit',
Na ochrest ruky derżyt'
Boha sja prosyt':
Spusty mene Boże!
Nad seło chmarow,
A w seło dribnym doszczem,
Jasnym soncem wikońcem,
Naj że ja sja podywłju,
Jak krasno dytja ubrano?
Ubrano jak panjatko,
Posadżeno jak syrotjatko.