W chwyłyny słabkosti pryjdy do mene snom
Szczob ja zasnuw i znow prokynuws' sylnym
W chwyłyny złosti orosy mene dobrom
Szczob ja dywyws' w obłyczczja, a ne spyny

Pryspiw:
Na wsi ci podwyhy spromożna tilky ty
Ja w c'omu ne wahajus' ni chwyłyny
Podumky do mene ty pryjdy
Homonom spowytoji dytyny
Spomynom ostannim i jedynym
Zoreju, szczo ne znaje wysoty

W chwyłyny strachu prychysty mene kryłom
A widczaju – zaproszuj na hostyny
Jakszczo powitrja raptom zrobyt'sja piskom
Slidkuj szczob ne zasypaws' mij hodynnyk

Pryspiw