Nadwori 1811 rik
Chowajsja sam, chowaj swojich szulik
Dywys' nawkoło j neodminno wir swojim oczam
Ty baczysz bezlicz zahnanych kyjan

Pryspiw:
I ne każy, szczo ty ne znaw
Jak tycho płaczut' nebesa
Jak zori z nymy pławljat'sja powoli
I ne każy, szczo ty odyn
Takyj neszczasnyj, jak wony
Chto baczyły pożeżu na Podoli

Ce trapytys' mohło, zwyczajno, de zawhodno j z kym
I stałosja w majbutńomu Moskwy
Jakszczo chtos' dumaw, szczo istorij zahubywsja slid
Tak Łondon peredaw nam swij prywit

Pryspiw

Żyttja nas uczyt' bilsze, aniż sotni wczytelok
I kożen z nas wynosyt' swij urok
Jakszczo ty choczesz wyjty ciłym z połum’ja, awżeż
Ne zarikajsja bilsze wid pożeż

Pryspiw