Ja do tebe w serci maw odnych pidrywnykiw
I het' nichto iz nych tworyty ne chotiw
Ałe wse zminyłos' tilky ja tebe zustriw
Dywysja skilky wże rozwałeno mostiw

Pryspiw:
Weronika, Weronika
Jak że ja ne znaw
Szczo des' po switu, des' po switu chodysz ty
Weronika, Weronika
Tilky ty odna
W mojemu serci nałahodżujesz mosty

Ty mohła by opynytys' de zawhodno j z kym
Ałe ż tebe czomus' i dosi tam nema
Ce tomu, szczo własnu dołju – zwodyty mosty
Bez zajwych rozdumiw ty wybrała sama

Pryspiw

Łysze ty odna u mojich dumkach
Odna łysze dumka, szczo ty ne zi mnoju nesterpno hirka
Łysze ty odna chorosza taka
Na dwoch iz toboju ja choczu prożyty jedyne żyttja

Pryspiw