Pryłetiły anheljata,
Jak ptaszata z neba,
I spiwały wsi Dytjatku
Weseło, jak treba:

"Hej że, hej że! O Isuse!
Hej że, hej że! Sława!"
Ta budyły tam pastyriw
Wsju niczku – do ranja.

Hołosyły, szczo na switi
Stałasja nowyna:
Diwa w jasłach dnes' na sini
Porodyła Syna,

Boże Dytja, wsich Władyku.
Pastyri, wstawajte,
Biżit' skoro do wertepu,
Joho powytajte!

"Sława! Sława!" – hołosyły
W czas Twoho prychodu
I myr łjudjam, jak widkryw Boh
Nam swoju pryrodu.

A dlja łjuds'koho spasennja
W tili narodywsja,
Tworec' swita, Dawec' skarbiw –
W jasłach położywsja.

Pospiszim my do wertepu,
Poklin Mu widdajmo
I weseło: "Hej że, hej że!"
Jomu zaspiwajmo.

Hej że, hej że! O Isuse!
Hej że, hej że! Sława!
Za szczasływu tuju niczku
Wiczna Tobi chwała!