Nenacze dzwinka rosa, szczo poczynaje switłyj deń,
Łjubow mene nadychaje do piseń.
Może, zrobysz ty perszyj krok,
Rozprawljajuczy wilni kryła...
U żytti my razom, budem zawżdy udwoch!

Pryspiw:
Son ty prohanjajesz,
Znow mene czekajesz.
Wir, szczo je kochannja,
Czyste, jak switannja!

I radisno znow łetjat' meni zakwitczani łysty,
Łebidkoju w nych mene zwesz niżno ty.
Zaczekaj, zupynysja, myt'!
Zawitało do mene szczastja,
I widkrywsja prostir, swit i neba błakyt'!

Pryspiw