Radujtesja, łjubi Otcze!
Z takoji nowyny
Bo j wse nebo wesełyt'sja
Nynisznoji dnyny.

I my Otcze, dnes' prybuły
Do Waszoji chaty,
Narożdennomu Isusu
Pisnju zaspiwaty.

Toż my pisnju wże skinczyły
Naszuju spiwaty,
A teperky my Wam choczem
Dobra pożełaty:

My że łajem, dlja Was, Otcze,
Dobra w Waszij chati,
Szczob Wy czuły sja szczasływi,
Jak w Bożij pałati.

Szczob Wy z namy, szcze tut dowho
Mohły prożywaty,
Ta j na dali sławu Bożu
Szczyro rozszyrjaty.

A Isus-Dytjatko,
Szczo wsi diła znaje,
Tak i Waszi, łjubi Otcze,
Wse Win pam’jataje.

Toż i nyni ne zabud'te
Koljadu Mu daty,
Szczob my mohły czym Ho w jasłach
Szczyro prywytaty.

Bo tam Josyf iz Marijow
Na nas wże czekajut',
Ta błażenni s'wjati ruky
Do nas wytjahajut'.

Szczob my trochy szczos' prynesły
Ohritiji Dytynu,
Szczo zrodyła nam Preczysta
W nynisznuju dnynu.

Toż my skoro wże spiszimsja,
Bo nam czas mynaje,
A Otcja my prywytajmo:
Chrystos sja rażdaje!