Oj piszow mij Iwaseńko ba w połe oraty,
Zabuw sobi Iwaseńko na połudnje wzjaty.

Ore, ore Iwaseńko ta z stareńkym didom:
– Nema moji myłeńkoji z raneńkym obidom.

Pryhoraw Iwaseńko do hustoho łomu,
Pustyw woły na połudnje, sam piszow dodomu.

Oj prychodyt' Iwaseńko do swojeji chaty,
Pytajet'sja swojich ditej: "De wam, dity, maty?"

– Piszły mama, tatuneczku, ta w haj po teljata,
Ta wże nam tak widpowiły, szczo ne naszi maty.

Podywywsja Iwaseńko do nowoji skryni –
Nema sukoń, nema hroszej, ta j nema gazdyni.

Wdarywsja ja Iwaseńko po połach rukamy:
– Dity ż moji dribneńkiji, szczo robyty z wamy?

– Oj tatunju, tatuneczku, jakos' toto bude,
Ta w was żinka bude druha, nam mamy ne bude!

Oj tatunju, tatuneczku, ne żurit'sja namy,
My pidrostem, w służbu pidem ta j budemo samy!