Koły hroza wyruje za wiknom
Meni bez hołosu twoho samotńo
Use sirije namertwo kruhom
I rozumiju wse ja nezworotńo

Możływo i łjubowi szcze nema
Możływo prosto bil mene spitkaje
Ta zwodyt' z rozumu twoja krasa
Nenacze cwit żasminu rozcwitaje

Ja choczu w oczach twojich tonuty
Jak sonce nebo widbłyskamy zir
Ja choczu powesty tebe za ruky
Tudy, de prywodyt' neboschył

Tudy, de rozkwitajut' mriji
I dumky wyrynajut' na jawu
Łysze ne bijsja – ja z toboju budu
Tebe odnoju ja ne załyszu