Powertajemsja, wsijawszy zojkom oazy;
krow na pichwach, zasmaha schidna.
Ta zaczynene misto, mow ostriw prokazy,
abo klitka, w jakij jechydna.

Poky nas ne buło, poky nas u pustyni
proszywała surma pobidna,
na stowpach i krynycjach, mow sil na chustyni,
prostupyło tawro: jechydna.

Pryspiw:
Jechydna, jechydna!

My zhubyły sebe w aharjans'kim pochodi.
Peremoha ciłkom ne wydna.
I do ridnych dwerej nam dostukatys' hodi,
i witczyzna nemow jechydna.

Ridni panny ziw’jały po weżach i klitjach,
piznja łaska taka fryhidna.
W zymnych wenach pomerło dzwinke pownolittja,
a w oczach ożyła jechydna.

Pryspiw

Ce wona widkładaje stolittja, mow jajcja,
po torhach, de muzyka midna,
de pomosty smertej, de żywut' i bojat'sja,
a jurba syczyt', mow jechydna.

Pryspiw

Szczo ja możu? Chrypucza surma nadi mnoju.
Ja piwswitu projszow prybłyzno.
Możu bosym pity za twojeju trunoju,
ridna panno, stara Witczyzno. (2)