Prysilo sonce za obriyem svoyim
Cilunok v huby, shchob staty vze blyz'kym.
Ya vidpuskayu sebe prosto tak
Tobi v obiymy.

Tvoya malynova krov zachmelyt',
Rozdast' podyvom viy,
Vid c'oho ya sam ne sviy, vid c'oho ya sam ne sviy

My rozvedemo udvoch po storonach
Nahriti ruky, mov skleyat'sya v odne.
Ya dav by bilshe, niz prystrast', yakby mav,
Ale z nemaye.
Tila nemov by mahnit prytyahlys',
Vdychav ya hrudy tvoyi,
A ty stikala vid sliz, a ty stikala vid sliz.

Pryspiv:
Tilky pochuy ci noty virnosti.
I obiymy, ya chochu shchyrosti.
Ce vse tobi, za vohnykom svichi.
Ne zasynay, pobachymos' vnochi.

Tvoye rozkishne volossya na plechach
Ya pryhortayu dolonyamy na smak.
I svitlo hasne nad lizkom, yak svicha.
Ty z c'oho chochesh.

I tviy benhals'kyi kryshtal u ochach –
Vzayemnyi adrenalin.
Ty prosto stala moya i ya pidnyavsya z kolin.

Pryspiv (2)