Os' ya i vyris zi svitu dytynstva, de miz namy pravyla druzba,
Ne dozvolyav sobi staty "vzroslym", duze boyavsya, shcho pobachat' ochi:
Honky po kolu zarady hroshey, v kinci – pochuyizmom rozbyti dushi,
Nemaye syl proty svitu borotys', nemaye syl, ale mushu, mushu...

Vsi my viryly v nashe maybutnye, a teper – tupi raby v sherenhach
Pustymy ochyma dyvymosya v zemlyu, de duch pomer, lyshe bil ostavyv,
Honky po kolu zarady hroshey, v kinci – pochuyizmom rozbyti dushi,
Nemaye syl proty svitu borotys', nemaye syl, ale mushu, mushu...

Ya ne pidchozu dlya zyttya (2)

Razom bratalys', razom horily...
Teper chodym po dorozi, yakoyi ne chochemo
Kudy my vsi dilysya? Shcho z namy stalosya?
V 20 povmyraly, v 70 zakopayut'...

Ya ne pidchozu dlya zyttya
Ya ne pidchozu dlya zyttya... zyttya... zyttya...

Pryspiv:
Ya ne pidchozu dlya vashoho zyttya,
Ale ne zdayusya – b’yusya do kincya