Znovu pachne vitramy kolyshnimy,
Moye davne bilyave selo.
Postelit' meni, mamo, pid vyshnyamy,
De my z bat'kom lyahaly bulo

Pryspiv:
Postelit' proty neba v sadu,
Ya na zustrich z dytynstvom idu. (2)

Zorepad – bilyi son mene kutaye,
Shchos' bentezne v dushi zahraye,
To hrymyt' holosamy zabutymy,
Nezabutnye dytynstvo moye.

Chom ze nas, chom ze nas, zaverta,
...vyriy, yak v povin lita.

Ta ne treba z soboyu lukavyty,
Nasha yunist' davno vidhula.
Dolyu-kazku po svitu shukaly my,
A vona z bilya sercya bula.

Chy ne tomu y do nas voseny,
Z pivdorohy vertayut' syny. (2)

Yich v strichaye vitramy kolyshnimy,
Moye davnye yak pam’yat' selo,
Postelit' nam, babusyu, pid vyshnyamy,
De my z bat'kom lyahaly bulo

Chay nas lehko v kolysku...
My ydemo svoyiy doli u strich. (2)

Pryspiv