Sonnyi viter oblitaye stepy
Vin pam’yataye mynuli zori
Popid zirkamy mynulych istoriy
Vin pobachyt' nichyyi slidy
Tych, chto rozbudyt' yoho

Teplyi viter blukaye dibrovoyu
Kazut' des' tut posnulo pradavnye zlo
Ta ne znyshchyty te, choho moze y ne bulo
Doky ne skryvdyt' viter syloyu novoyu
Tych, chto rozlyutyt' yoho

Pryspiv:
Uman, konotops'ka zemlya, Myrhorod
Krayina vid'om
Brody, ryasnyci Polissya – ze yesy meni do snahy
Terra Vixen

Nad lymanamy lunaye shepit
Tychyi smich samotnoyi zemli
Chtos' plekaye tych, chto davno zomliv
Nad mohylamy nechystyi rehit
Tych, chto do pivniv ne spyt'

Ponad selamy, het' vid mist
De zemli duch shche ne vchora skonav
Skazeniye viter – chas nastav
Kilko vas v nebesach letyt'?
Tych, chto chuye

Pryspiv