Slyz'ke pokryttya tvoho dachu
Dachu, shcho nazyvayet'sya zyttyam,
Ves' chas pidshtovchuye blyzche do prirvy,
Nazyvayuchy strybok racionalnym rishennyam!
Prodovzuyuchy ity dali,
Ryzykuyuchy zahnaty pid shkiru brudnyi metal!
Obstavyny navkolo ne zalyshayut' vyboru,
Cynichno nakazuyuchy: "Nehayno strybay!"

Pryspiv:
Pirnay u nebuttya!
Peklo – ce ne nayhirsha zupynka!
Sucilne isnuvannya
Ne pryvid dlya zatrymky!

Zanuryuyuchys' u temryavu ty polyshayesh
Blakytne nebo u chornych chmarach nadiy,
Yaki prezyrlyvo dyvlyat'sya na hrishnu Zemlyu,
Yaki hotovi vyplesnuty nenavyst' ta bil!
Yichni slozy – tvoyi slozy,
Shcho llyut'sya nevpynno krov’yu iz ran,
Vmyvayuchy ostanniy raz tvoye tilo,
Vony ne nakazuyut', a blahayut': "Strybay!"

Brydz:
Strybok – ne kinec',
Ce tilky pochatok
Chohos' nevidomoho,
Ale vartoho sproby!

Tilo – do pidlohy,
Dushu – do nebes!
Strybok – ce pochatok,
A ne kinec'!