Ne chody, Hrycyu, na vechernycyu,
Bo na vechernycyach sami charivnyci.
Kotra divchyna chornobryvaya,
To charivnycya spravedlyvaya.

A v nedilyu rano zillya kopala,
A v ponedilok zillya poloskala,
A v vivtorok rano zillya varyla,
A v seredu rano Hrycya stroyila.

Pryishov chetver, a nash Hryc' umer.
Pryishla p’yatnycya, pochovaly Hrycya.
A v subotu rano maty donyu byla:
– Nashcho z ty, suko-donyu, Hrycya stroyila?

– Oy maty, maty, zal vahy ne maye,
Nechay Hrycuno v dvoch sya ne kochaye!
Nechay ne bude ni meni, ni yiyi,
Nechay Hryc' nayist'sya syroyi zemli.

Chto choche lyubyty molodu divchynu,
Nechay zhotuye sobi domovynu.
Choc' vona ne stroyit', brovy vazat' vbyty,
Taky yemu trudno na sim sviti zyty.