Po tim boci Dunayu (2)
Chaban vivci hanyaye.
Vin hanyaye, hanyaye, (2)
Na molodciv hukaye:
– Oy vy, chlopci-molodci, (2)
Perekazit' divonci:
Nechay mene ta y ne zde, (2)
Nechay zamuz ta y ide!
Skoro divcha pochula, (2)
Ta dodomu machnula:
– Mamcyu z moya ridnenka!
Shcho ya budu robyty?
Ne chtyat' chlopci lyubyty...
– Piydy, donyu, do hayu, (2)
Nakopay zillya-rozmayu!
– Ya rozmayu ne znayu, (2)
Chiba lyudey spytayu...
Nakopala korinnya (2)
Z-pid biloho kaminnya,
Poloskala na richci, (2)
A varyla v moloci...
A shche korin ne vkypiv, (2)
A vze chaban pryletiv.
– Oy shcho z tebe pryneslo: (2)
Oy chy chovnyk, chy veslo?
– Prynis mene syvyi kin (2)
Do divchyny na sey dvir.