Shchaslyva lyudyna usmichnena yde po dorozi,
Mynaye usi povoroty, usi perechrestya.
Vid zustrichi z neyu styskayet'sya serce v tryvozi,
I ty vze ne mozesh ochey vid neyi vidvesty.
Ty dyvyshsya v ochi, – nu shcho v nych take nezvychayne,
Chy prosto lyubov, chy zdiysnylosya dyvo,
I znov na vustach u tebe yedyne pytannya:
"Vid choho, vid choho stala vona shchaslyva".

Ty spytay yiyi, yak chochesh, i vona tobi rozkaze,
Yak zbyrala vona shchastya i kudy iz nym ide.
Ty vidkryi shyroko ochi, i vona tobi pokaze,
Shcho za shchastyam tym chovayet'sya y shukaty yoho de.

A ty ciy lyudyni zazdryv u vs'omu, u vs'omu,
Na misci yiyi postiyno buty chotiv.
Ty bachyv, shcho yiy tak dobre, yak nikomu,
A ty shchaslyvym buty ne umiv.

Yakby ty zmih yiy v serce podyvytys', –
Znayshov by rany vtrychi bilshi vid tvoyich,
Zdayet'sya z nymy ty b ne zmih vze zyty,
A vona ne znala b shchastya, ne mayuchy yich.
Yakby ty znav, choho yiy bulo varto
Cherez use, shcho sudzeno proyty,
Shchob perezyte shchastyam nazyvaty,
Shchob zaraz usmichayuchys' ity.

Shchaslyvym moze buty nezryachyi...
Shchaslyvym moze buty nimyi...
Shchaslyvyi, chto proyshov kriz' nevdachi...
Chto sylnyi duchom chy slabyi...
Shchaslyvyi toy, chto hirko zaplakav,
Bo vin vze znaye cinu zyttyu...
Shchaslyvyi toy, chto viryt' u znaky,
A znachyt' viryt' u dolyu svoyu...