Skoro vechir.
Odynokyi lyst, hnanyi vitrom,
Prolitaye povz mene.
Vin bilshe syudy ne povernet'sya.
Ne povernus', mabut', i ya,
Bo navishcho?
Moye kochannya yak toy zovtyi lyst.
Vin moze vpasty tilky do tvoyich nih.

Pryspiv:
Ne znayu ya, chy znov syudy pryidu,
Ta zalyshayu zamist' sebe
Ti kvity, shcho znayshov v sadu
Dlya tebe, dlya tebe ya.
A moze zavtra ty proydesh os' tut,
De viter pelyustky kolyshe.
Tak znay, ya shchastya svoye tut
Zalyshyv, zalyshyv ya.

Mozlyvo, zavtra
Ty proydesh bilya miscya nashych zustrichey
Mozlyvo, pobachysh miy ostanniy darunok
Nashomu kochannyu.
Yakshcho viter ne rozviye ti kvity,
Ne chipay yich, vony mertvi.
Nechay vony lezat',
Vyklykayuchy chvylynky sumu zakochanych,
Shcho prochodyat' poruch.

Pryspiv