Nadi mnoyu i toboyu
Lito babyne kruzlya,
Zuravlyna vichna pisnya
Dolitaye zviddalya...
Bezturbotno, nache dity
Chy zakochani nemov
Sonnym parkom popoludni
Navmannya my bredemo...
Stele osin nam pid nohy
Buyne zoloto svoye,
A azurne pavutynnya
Sribla skronyam dodaye...

I solodki nam teneta
Lito babyne plete,
Yak splitalo, pam’yatayesh,
V lito babyne ote,
Koly vpershe, molodymy,
Po stezkach blukaly cych
I manyv nas dali y dali
Lita babynoho hrich!
I pryishly my znov z toboyu
Do tiyeyi z – hlyan! – verby,
De tebe ya v te shalene
Lito babyne lyubyv!

I zazevriv znov u serci
Lita babynoho zar,
I vid noho, vidchuvayu,
Rozhoryayet'sya pozar!
I lechu ya, mov metelyk,
Na vohon yoho palkyi,
A vohon toy – tvoyi ochi,
I cilunku smak p’yankyi!

I nesus' ya bezohlyadno v lita babynoho vyr,
Yak todi! i shche strimkishe! I rokam naperekir!
I shepchu tobi na vucho tak ze samo ti z slova,
I zove v svoyi obiymy v tomu z misci nas trava!
Shcho z ty znovu z namy robysh? Lito babyne, skazy!
A krashche te, naypershe, yune bezshabashne povtoryty pomozy!..
Day toboyu nam upytys', lito babyne, dosyta!..