Sered dykych stepiv, de prostory laniv,
Tam de viter po poli hulyaye.
Tam v chuziy storoni, bez ridni, bez sim’yi,
Molodyi partyzan umyraye.

Ridnyi kray vin lyubyv i divchynu lyshyv,
I pishov z vorohom voyuvaty.
Bo toy voroh lychyi ridnyi kray dorohyi
Stav vohnem i mechem ruynuvaty.

V potemnilych ochach vidbyvayet'sya zal,
Shcho umre molodym na chuzyni,
Shcho vitry i snihy zametut' yoho slidy,
I ne bude yoho na Vkrayini.

Vin ne plakav za tym, shcho umre molodym,
Bo lysh vichne ye nebo nad namy.
Yomu zal odnoho: shcho mohylu yoho
Zamete na chuzyni snihamy.

Sered dykych stepiv, de prostory laniv,
Zaroste lysh trava tam bur’yana...
A chto mih by pryity i cvitok prynesty,
Na mohylu otu partyzana.