1.
Ya chochu, shchob moye derevo bulo zelenym,
Shchob zla sokyra yoho nikoly ne torkalasya!
Shchob kolyskova babusyna znov pryishla do mene
I shchob zi mnoyu nazavzdy zostalasya!
Ya chochu, shchob miy budynok buv vysokym i harnym,
Shchob poruch zi mnoyu zyly pryvitni lyudy!
Shchob kozne dobre dilo ne lyshalos' marnym,
I shchob bulo tak zavzdy ta usyudy!
A ya chochu, shchob moya richka bula chystoyu.
Bo ya vlitku duze lyublyu v niy kupatysya!
A shche chochu, shchob sonce posmishkoyu promenystoyu,
Ne zabuvalo koznoho ranku zi mnoyu vitatysya!
A ya prosto lyublyu zbyraty kvity,
Dychaty yichnimy p’yankymy aromatamy!
Ya koznomu druhu po-spravznomu raditymu
"Day-da-na-da" z nym veselo spivatymu!

Pryspiv:
Ye u koznoho z nas
V serci mriya svoya!
Znayu ya, znayesh ty –
Ce ne son!
To pryishov novyi chas –
Znayesh ty, znayu ya –
Dosyahnuty mety
Mozna tilky razom!

2.
A ya chochu, shchob moyi druzi nikoly ne plakaly,
I kozen pyshavsya velykoyu rodynoyu!
My vsi vchymosya zyty, i meni ne odnakovo,
Kym ya stanu, koly vyrostu.
Holovne – shchob buv lyudynoyu!
A do mene pryletila lastivka
I hnizdo lashtuye pid moyeyu strichoyu!
Moye serce rozryvayet'sya vid shchastya
I ya hotovyi (-va) podilytysya svoyeyu vtichoyu!
Nad svoyeyu zemleyu proplyvu razom z chmaramy...
Prolechu nad neyu razom z lelekamy...
Chy mozut' buty hory chuzi takymy harnymy?
Chy mozut' buty stepy takymy dalekymy?
Vsi my dity zemli kazkovo-charivnoyi!
Kozen z nas stav yiyi maloyu chastynoyu!
Vsi my dity krayiny yedynoyi!
Vsi my ye sim’yeyu yedynoyu!

Pryspiv (2)