Ya tebe ne znayu, i ne budu znaty,
vvechir kriz' vikonce ne budu vyhlyadaty.
Ty mene ne znayesh, ale vidchuvayesh,
zustrich nemynucha, zustrich ne mozlyva.

Zavtra, pislyazavtra, ne zustrinu znovu,
a s'ohodni vranci, znovu ne pobachu.
Tuha nevmolyma, dushu pidtochyla,
zustrich nemynucha, zustrich ne mozlyva.

Lito vidhudilo v nebi litakamy...
Osin pachne dytynstvom,
natchnennym i bezturbotnym,
viter roznosyt' lystya,
mriy, dumok, snovydin,
maren ta spodivan.

Prykrosti y nevdachi – marnota i popil,
radosti zabavy – malo shcho minyayut'.
Dosyt' lyshe znaty, prosto vidchuvaty,
zustrich ne mozlyva, zustrich nemynucha.