Zelenyi dubochok na yar pochylyvsya.
– Molodyi kozache, choho zazuryvsya?
Chy voly prystaly, chy z dorohy zbyvsya?
– Voly ne prystaly, z dorohy ne zbyvsya.
Bez doli rodyvsya, toho y zazuryvsya.
Oy pidu ya v pole poshukaty doli.
Ne znayshov ya doli, znayshov synye more.
Po synomu mori chlopci-rybolovci.
– Oy vy rybolovci, rozdobri molodci,
Zakydayte tenyu po synomu moryu
Ta y piymayte dolyu chlopcyu molodomu.
Zakynuly tenyu – ne vpiymaly dolyu, a vpiymaly shchuku.
Shchuka-ryba hraye, na dno porynaye.
Molodomu chlopcyu dolenky nemaye.
– Pidu ya v soldaty, sluzyty naymusya,
A koly ne pryimut', pidu utoplyusya.
A divchyna plache:
– Ne topys', kozache, bo dolyu zahubysh.
Chodim povinchaymos', koly virno lyubysh.
Pishly povinchat'sya – nema popa vdoma.
Chy tvoye neshchastya, chy tvoya nedolya,
Shcho my ne zastaly svyashchenyka vdoma.
Pishov kozak yarom, divka – dolynoyu,
Zacviv kozak ternom, divka – kalynoyu.
Kozakova maty pishla teren rvaty,
Divchynonky maty – kalynu lamaty.
Ta to z ne ternochok – to ridnyi synochok,
Ta to z ne kalyna – to moya dytyna.