Moya matuse, ya v tyurmi,
Mynayut' sumno dni za dnyamy,
Nemov tuman, shcho uzymi
Plyve nad ridnymy polyamy.

Yak sumno tut iz-poza grat
Ne bachyt' sonyachnoho schodu.
Na rokiv dvadcyat' mene kat
V tyurmu zamknuv za chest' narodu.

Vpadut' moyi slova v tviy dim,
Nemov zlodiyi sered nochi –
Ty ne lyakaysya i ne plach,
Zaplyushch svoyi starenki ochi.

I horda bud', shcho voroh zlyi
Karaye tak tvoyu dytynu.
Chy vtyamysh? Vchyla ty ditey
Borotysya za Ukrayinu.

Sestri skazaty ne zabud',
Nay siye cvity ohorodni,
Shchob mala chym vstelyaty put'
Yak vernut'sya borci narodni.